oszczerca

oszczerca: {{stl_3}}oszczerca, -czyni {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɔʃʧ̑ɛrʦ̑a{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl {{/stl_37}}{{stl_8}}-cy{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m, f {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_37}}dekl wie f in Sg {{/stl_37}}{{stl_14}}Verleumder{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

oszczerca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. oszczercacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto rzuca na kogoś oszczerstwa; obmawia, szkaluje kogoś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszczerca — m odm. jak ż II, DCMs. oszczercacy; lm M. oszczercacy, DB. oszczercaców «człowiek obmawiający kogoś, rzucający na kogoś oszczerstwa, kalumnie» … Słownik języka polskiego
opluwacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów pot. «człowiek opluwający, oczerniający, szkalujący kogoś lub coś; oszczerca» … Słownik języka polskiego
paszkwilant — m IV, DB. a, Ms. paszkwilantncie; lm M. paszkwilantnci, DB. ów «człowiek piszący paszkwile; oszczerca» Niebezpieczny, złośliwy paszkwilant. Uprawiać rzemiosło paszkwilanta … Słownik języka polskiego
bezecny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezecnyni, bezecnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się brakiem czci, honoru, szacunku; okrywający hańbą; niegodziwy, nikczemny, podły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał wobec niej bezecne zamiary. Bezecny oszczerca … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias